wlokiennicza-med-logo1
psychiatra białystok

"I zawsze pamiętaj, że jesteś kimś wyjątkowym.
Jedynie, co musisz zrobić, to pozwolić innym zobaczyć, że taki jesteś."

Milton H. Erickson

Leczymy

Depresje

Nerwice

Stany lękowe

Psychozy

O nas

glowa3
dr n. med.

Aleksandra Wojtulewska-Supron

Specjalista psychiatra
tel. 608 202 369
---------------------------------------------------------
W 1995 roku ukończyłam Uniwersytet Medyczny w Białymstoku - wydział lekarski. Od 1998 roku pracuję w Klinice Psychiatrii, w latach 2000 - 2004 w Pododdziale Młodzieżowym Kliniki Psychiatrii.
- W 1999 roku uzyskałam specjalizację w dziedzinie psychiatrii.
- W 2005 roku obroniłam pracę doktorską pt.: "Zaburzenia osobowości w ujęciu klinicznym wśród pacjentów leczonych metodą psychoterapii grupowej".
Szkolenia w zakresie psychoterapii:
- "Czteroletnie szkolenie z psychoterapii" z atestacją Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - 1999 - 2002 r.
- "Wstęp do hipnozy Ericksonowskiej" - cz. I i II  2002, 2003 r.
- "Terapia rodzin - cykl szkoleniowy" - 2003 - 2004r., Polski Instytut Ericksonowski w Katowicach.
- "Podejście systemowe i ustawienia rodzin w psychoterapii" Heribert Döring-Meijer i Roland Schilling - 2006 - 2009 r., Polski Instytut Ericksonowski w Katowicach 

Systematycznie uczestniczę w konferencjach szkoleniowych i naukowych z zakresu psychiatrii i psychoterapii.

dr n. med. 

Tomasz Markowski

Specjalista psychiatra
tel. 606 246 123
---------------------------------------------------------
W 1992 roku ukończyłem Uniwersytet Medyczny w Białymstoku - wydział lekarski. Od 1994 roku pracuję w Klinice Psychiatrii, w latach 2000 - 2004 w Pododdziale Młodzieżowym Kliniki Psychiatrii.
- W 1999 roku uzyskałem specjalizację w dziedzinie psychiatrii.
- W 2000 roku obroniłem pracę doktorską pt.: "Aktywność N-acetylo-beta-heksoaminidazy w surowicy krwi i w moczu jako wskaźnik nadużywania alkoholu etylowego".
Szkolenia w zakresie psychoterapii:
- "Czteroletnie szkolenie z psychoterapii" z atestacją Sekcji Naukowej Psychoterapii Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego - 1997 - 2001 r.
- "Wstęp do hipnozy Ericksonowskiej" - cz. I , II i III - 2002, 2003, 2004 r.
- "Terapia rodzin - cykl szkoleniowy" - 2003 - 2004 r., Polski Instytut Ericksonowski w Katowicach.

Systematycznie uczestniczę w konferencjach szkoleniowych i naukowych z zakresu psychiatrii i psychoterapii.

 

Zaburzenia psychiczne i farmakoterapia

Zaburzenia psychiczne występują we wszystkich społeczeństwach i kulturach oraz dotyczą kilkunastu procent ludzi. Są to najczęściej: depresje, nerwice (zaburzenia lękowe), psychozy, zaburzenia osobowości, uzależnienia (miedzy innymi od alkoholu i innych substancji psychoaktywnych), zaburzenia zachowania i emocji u dzieci i młodzieży, zaburzenia pamięci u osób starszych.

Dzięki postępom farmakoterapii i rozwojowi psychoterapii są one w większości uleczalne.

Uważa się, że do wystąpienia problemów psychicznych niezbędne jest współwystępowanie czynników biologicznych i psychospołecznych.

Czynniki biologiczne obejmują specyficzną podatność uwarunkowaną genetycznie - "podatność na stres". Istota tej podatności nie została do końca poznana, ma ona niewątpliwie związek z przemianami substancji biochemicznych w mózgu. Gwarancją "zdrowia psychicznego" jest równowaga miedzy neuroprzekaźnikami, czyli związkami chemicznymi, które przenoszą sygnały między komórkami nerwowymi.

W zaburzeniach psychicznych dochodzi do zachwiania tej równowagi w wielu układach, głównie w: serotoninergicznym, noradrenergicznym, dopaminergicznym i gabaergicznym. To "rozchwianie" odpowiada za powstanie objawów chorobowych takich jak: wahania nastroju, lęki, zaburzenia myślenia, spostrzegania, odczuwania, snu, co w konsekwencji doprowadza do pogorszenia funkcjonowania całego organizmu.

 

Leki przywracają tę równowagę. Niektóre z nich mają też działanie neuroprotekcyjne, to znaczy, że "osłaniają" obszary mózgu związane z uczeniem się, pamięcią i innymi funkcjami poznawczymi.

Czynniki psychospołeczne obejmują przebyte wydarzenia życiowe, trudne doświadczenia z przeszłości. U osób z nadmierną wrażliwością w pewnym momencie życia może dojść do sytuacji, w której wcześniejsze mechanizmy radzenia sobie zawodzą.

Przed rozpoczęciem leczenia lekarz ocenia mechanizmy które mogą odpowiadać za rodzaj objawów występujących u danej osoby. Wybór sposobu leczenia zależy od:
- objawów i ich podłoża (np.: lęk, smutek, kłopoty z pamięcią, obawy przed ludźmi, niechęć do robienia czegokolwiek),
- poziomu funkcjonowania i stylu życia (rodzaj wykonywanej pracy, hobby, rodzina, dieta, aktywność fizyczna);

Leczenie objawowe "ostrej fazy" ma na celu:
- obniżenie ogólnego poziomu objawów - głównie lęku,
- przerwanie rozpoczynających się objawów np.: napadu lęku, smutku, myśli rezygnacyjnych, napięcia, objawów wytwórczych, zaburzeń snu.

Terapia podtrzymująca w okresie niewielkiego nasilenia objawów w istotny sposób zapobiega nawrotom choroby.

W procesie leczenia zaburzeń psychicznych istotna jest współpraca lekarza, pacjenta oraz jego rodziny.

Psychoterapia

Psychoterapia to metoda leczenia mająca na celu poprawę funkcjonowania człowieka w zakresie psychicznym i fizycznym.

Psychoterapię prowadzi psychoterapeuta - psycholog lub lekarz psychiatra o odpowiednich kwalifikacjach.

Psychoterapia to rodzaj oddziaływań, które usuwają zaburzenia przeżywania, a także przyczyny tych zaburzeń, tkwiące w cechach osobowości człowieka lub będących efektem działania jakichś okoliczności zewnętrznych, zakłócających przeżywanie (np. sytuacje stresowe).

Psychoterapia może być stosowana indywidualnie (psychoterapia indywidualna) lub w grupie (psychoterapia grupowa), za pomocą różnych technik terapeutycznych.

Jest wiele szkół psychoterapeutycznych opierających techniki pracy z pacjentem na teoretycznych podstawach - teoriach dotyczących zachowania czy osobowości. Różnice pomiędzy poszczególnymi szkołami dotyczą min.: stylu pracy terapeuty, sposobów oddziaływania, sposobu w jaki zachodzą zmiany oczekiwane przez pacjenta, czasu pracy (terapia krótko i długoterminowa), częstotliwości spotkań.

Proces terapeutyczny odbywa się w ramach określonej relacji psychoterapeutycznej - między osobą leczącą - psychoterapeutą i pacjentem. Głównym środkiem oddziaływania jest rozmowa.

Psychoterapia może być podstawową lub wspomagającą farmakoterapię metodą leczenia. Psychoterapia jest podstawową metodą leczenia w zaburzeniach nerwicowych i zaburzeniach osobowości ponieważ wpływa na przyczyny ich powstania.

Psychoterapia jest równorzędną metodą leczenia w tzw. chorobach psychosomatycznych - chorobach o złożonej przyczynie, w których istotne są czynniki psychospołeczne. Od 50 lat z powodzeniem stosuje się psychoterapię, zwłaszcza poznawczo-behawioralną, w leczeniu lęku i depresji. Coraz częściej także zaleca się równocześnie z farmakoterapią stosowanie psychoterapii w leczeniu psychoz (schizofrenii).

My czerpiemy inspirację do naszej pracy z idei amerykańskiego psychiatry i psychoterapeuty Miltona H. Ericksona. Podstawowymi założeniami psychoterapii zgodnej z tym podejściem jest dostosowywanie strategii terapeutycznej do indywidualnego pacjenta i specyfiki problemu. Celem terapii jest uruchamianie zasobów tkwiących w człowieku i koncentrowanie się na rozwiązaniach oraz możliwościach, jakie niesie przyszłość.

Psychoterapia indywidualna - rozpoczyna się jednym lub dwoma spotkaniami wstępnymi - konsultacjami. Następnie pacjent i terapeuta zawierają kontrakt terapeutyczny określający warunki uczestniczenia w terapii: cel (cele) terapii, częstotliwość spotkań, koszt, czas trwania terapii, który zależy od zgłaszanych problemów. Spotkania odbywają się zwykle raz w tygodniu, jedno spotkanie trwa 50 minut.

Psychoterapia rodzinna - tu oczekiwaną zmianą jest zmiana w systemie rodzinnym. Stosowana jest gdy trudności dotyczą wzajemnych relacji w rodzinie, trudnych etapów życia rodziny, trudności wychowawczych, konfliktów międzypokoleniowych. Trudne sytuacje, które zdarzają się w każdej rodzinie, mogą być konsultowane i rozwiązywane z pomocą psychoterapeuty. Gdy problem dotyczy objawów chorobowych (np. lękowych) u dzieci, terapeuta spotyka się z całą rodziną, bez względu na to, że nieprawidłowe zachowanie dotyczy "tylko" dziecka. Spotkania odbywają się zwykle raz na tydzień lub raz na dwa tygodnie, jedno spotkanie trwa 50 minut. Może to być kilka lub kilkanaście spotkań, zależnie od sytuacji i potrzeb.

Wybór metod terapeutycznych, forma terapii (praca indywidualna lub z rodziną) oraz czas trwania terapii zależą od rodzaju trudności zgłaszanych przez pacjenta oraz formułowanego celu. Bez względu na wybór metody zawsze oczekiwanym efektem procesu terapeutycznego jest zmiana. Zmiana w myśleniu, zachowaniu, emocjach, która poprawia funkcjonowanie człowieka.

Lokalizacja

WŁÓKIENNICZA MED

Specjalistyczna psychiatryczna praktyka lekarska

ul. Włókiennicza 9/1 A, B

15-464 Białystok

 


dr n. med. Aleksandra Wojtulewska-Supron
specjalista psychiatra
tel. 608 202 369

dr n. med. Tomasz Markowski
specjalista psychiatra
tel. 606 246 123